FRASES PARA PENSAR.

SE DARÁ TIEMPO AL TIEMPO,
QUE SUELE DAR DULCE SALIDA A MUCHAS AMARGAS DIFICULTADES.

Cervantes en el Quijote.

sábado, 17 de enero de 2015

Vamos a hacer algo.


No sé qué hacer. Esto es lo que he respondido hasta ahora a todos los que me han dicho que algo tendremos que hacer por nuestros pinares, por nuestros montes. Me siento impotente, paralizado.
Y creo que lo que nos paraliza, nos desmoraliza, al menos a mí, es la magnitud del desastre. Contemplar ahora Las Rodanas desmoraliza a cualquiera. ¡Ya no hay nada que hacer! Y si además pateas otros montes, Serra, Olocau, Estivella, Gátova, por citar lugares próximos, la desmoralización es absoluta. La plaga está por todas partes y no ves a nadie haciendo nada. Al menos yo no lo veo. Y la sequía y las temperaturas altas persisten, lo que agrava más la situación…
Y pensando, pensando he decidido actuar, hacer algo. Voy a hacer algo más que escribir, porque aunque escribir ya es, no es suficiente, y lo sé.
Hay que empezar por algún sitio. Y voy a hacerlo empezando por algo muy próximo, muy querido, muy pequeño. No sé si os habréis dado cuenta de que la montaña llamada La Selleta, según los mapas oficiales, “Les Mamelles” o “El Flare” según el pueblo, y “Nanga Flare” según un amigo, aún está verde. Sus pinos aún viven, y cuando vienes de La Pobla o La Eliana, a Ribarroja, se extienden sobre su característica silueta, como siempre. Es la única masa forestal del término. Y hemos de hacer algo por salvarla.
El maldito escarabajo ya está allí. Si cogéis el camino de Cheste, cuando tras el collado gira a la izquierda, si miráis la ladera ya tiene un rodal de pinos muertos, y poco más hacia el sur hay varios rodales más.
¿Asumimos perder el único pinar de Ribarroja?¿Asumimos perder el paisaje de toda la vida? Yo, no. No sin intentar evitarlo.
Aquí aún está empezando. Podemos pararlo. ¿Podemos pararlo? A esta pregunta y otras voy a buscar respuesta. Y voy a buscarla, en primera instancia, a donde creo que debo ir.
He decidido solicitar, este lunes o martes, una reunión con el Sr. Alcalde y preguntarle de quién es la responsabilidad de esto, si se está actuando de alguna manera, si los vecinos podemos hacer algo…Y a partir de ahí, veremos por dónde seguir.
Porque al menos, quiero tener clara una cosa. Si de verdad estamos peleando por salvar nuestro entorno, o ya hemos asumido la catástrofe medioambiental que estamos viviendo, de la que nadie parece darse cuenta, y que trasformará estas tierras para siempre, dejando los bosques en los parques y en el recuerdo.
Y si es esto último, os lo digo desde muy dentro, menos mal que este año cumpliré los 60…Yo seguiré peleando, al menos en mi pequeña parcela, aunque no sirva de nada, por seguir viendo pinos verdes cuando miro al sur desde el pueblo. Y si pudiera hacer más, más que haría.
Pero antes de empezar a actuar quiero dejar claras dos cosas, porque conozco el mundo. La primera es que no es protagonismo lo que busco, sino poder seguir andando entre pinos verdes al lado de mi casa. Yo no importo. Importa el bosque. La segunda, que no llevo ninguna intención política, ni quiero que se interprete nada de lo que hago o escribo en esa clave. No he visto diferencia alguna en la gestión medioambiental entre el PP y el PSOE, nunca. La política no importa, importa el bosque.
Así pues, informaré en este blog de los pasos que voy a ir dando. Y si alguien quiere colaborar en salvar “Les Mamelles” (suena gracioso) puede empezar por “gritar” lo que está sucediendo, lo que voy, lo que vamos a intentar hacer. Cuanta más gente sepa qué está pasando, mejor. ¡No abandonéis al monte!. Nos necesita. Y lo necesitamos más de lo que pensamos.
En esta historia no importamos nosotros. Importa el mundo que vamos a dejarles a las generaciones venideras. Y eso, quizá esté aún en nuestras manos, al menos lo más próximo, lo más familiar. No lo sé. Pero habrá que averiguarlo.

10 comentarios:

  1. Cuando sepas qué hacer, cuenta conmigo para aportar algún granito de arena o de arroz, lo que pueda o sepa.

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Gracias. De momento, el lunes o martes solicitaré la reunión con el Sr. Alcalde.

      Eliminar
  2. Cuenta conmigo también! A sumar!!!

    ResponderEliminar
  3. Con mi familia tambien puedes contar

    ResponderEliminar
  4. Cuenta con mi apoyo.
    Esta semana pasada fui dos veces a hacer senderismo a la zona Rodana del Pic y Castellets (Pico del Águila nuestro) y la verdad es que es deprimente ver tanto pino muerto.
    Hagamos eco en las redes sociales que yo creo que la gente estará por la causa

    ResponderEliminar
  5. Adelante Jesus ! Sabes que te seguimos.

    ResponderEliminar
  6. Hace tiempo q no salgo por esos parajes. Contad conmigo para salvar el monte

    ResponderEliminar
  7. Bona nit Jesus, dema dilluns 19 de gener la Plataforma Salvem Porxinos ha convocat una reunio per parlar del tomicus. Hem convocat a col•lectius inentitats que es troben afectades pel tomicus, es una primera presa de contacte. Estaria be que ai pogueres vingueres per donar la teua visió i possibles accions a realitzar. Sera dilluns 19 de gener a les 20 h en l'Ateneu (crta vilamarxant 122). Et passe el correu de Porxinos per si necessites alguna cosa salvemporxinos@gmail.com

    ResponderEliminar
  8. Bona nit Jesús. Disculpa no ho havia llegit abans. Estic amb tu i amb Salvem Porxinos, açò és un gran desastre i no hi ha qui li pose mà. fa unes etmanes convidàrem a Juan Ponce, diputat de Compromís, per a què ens informara al respecte perquè és un professional del tema. Ens ho va pintar molt negre, entre altres raons perquè ningú està fent res per parar els peus al Tomicus.
    Potser l'única cosa que ens quede a fer siga armar soroll per tal que es donen per aludits els que poden fer alguna cosa.
    Vaig fer un power al voltant del problema. Et deixe l'enllaç. si et sembla adequat fes-ne difusió, aveure si entre tots concienciem aquesta colla de sords i cecs que ens governen.

    http://youtu.be/g39XGNHeOzU?list=UUOaOs6oISjzH2I8vo3ACcIw

    ResponderEliminar